پنجابی نظم و قطعہ

میری زندگی دے چار دن لنگ جان گے کڑے تیرے نال نئیں کسے ہور نال سئی تنوں نخرے وکھان دی لوڑ کوئی نئیں مینوں کڑیاں دی شیر وچ تھوڑ کوئی نئیں تنوں حسن تے اپنے غرور کناں سی تو نہ سوچیا غریب مجبور کنا سی تیری ضد میری اکھیاں دا ہنیر بن گئی مینوں چنڈ مار کے تو دلیر بن گئی میرا خط میرے سامنے تو چیر پھاڑ کے کناں ہنسی ئیں تو میرا کلیجہ ساڑ کے کناں گھٹیا تو فون تے جواب دتا سی میں تے پیار نال تینوں گلاب دتا سی ہون میرے کول بیبیاں دی تھوڑ کوئی نئیں تنوں نخرے وکھان دی لوڑ کوئی نئیں کل مینوں اک کڑی پرپوز کیتا اے میں وی اونوں محبتاں دا تحفہ دتا اے اودا رنگ دودھ دی ملائی ورگا اودا لہجہ میری نکی پرجائی ورگا اودا قد بت میرے نال میل کھاندا اے سانوں ویکھ کے زمانہ سارا سڑ جاندا اے گل مکدی مکاواں اودا جوڑ کوئی نئیں تنوں نخرے وکھان دی لوڑ کوئی نئیں قطعہ کجھ اونجھ وی راواں اوکھیاں سن کجھ گل وچ غم دا طوق وی سی کجھ شیر دے لوک وی ظالم سن کجھ سانوں مرن دا شوق وی سی