ہائے نی اڑیوں

گانا بدھا سہرا بدھا لھدا اینج وچھیرابدھا لڑیاں چُک چُک ویکھن کڑیاں ہائے نی اڑیوں کہڑا بدھا سارے گھر وچ مرچاں لائیاں گلیاں باروں تک سجائیاں چار چوفیرے چانن کرکے میرے آگے نیرا بدھا شادی پھار دا دوجا نانواں دیندا ہر کوئی اے سرناواں جنہوں پچھاں اوہو آکھے کھوتے پیچھے ریڑا بدھا کرماں والا جوڑا ویکھو ماواں دا اج ٹورا ویکھو لکھ سلاماں نائیاں تینوں جھنے سارا ویڑا بدھا خلقت ساری لنگ گئی آگے ہون تے سانوں مہندی لگے کدی نہ کھلیا ساتھو اوہ کر تاگا اساں جیڑا بدھا لکھا جوڑ میں جوڑے آپی ،تیلی نال میں دنیا ناپی آخر اوتھے ہوندا اکبر جتھے لیکھ لکھیڑا بدھا بڑی آزادی بڑیاں لہراں کیتیاں تو رج رج سیراں پنجرہ ویکھ دوالے اپنے آخر توں وی شیرا بدھا نیھری جھکڑ تیز ہواواں تلکن ہو گیاں ساری راواں دھکا مار ڈگانہ مینوں ڈاھڈا پیر وے پیرا بدھا کچا کلا مٹی لاواں تھک گئیاں نے دوویں بانواں بارش مٹی دھو جاندی اے کنی وار بنیرا بدھا ککڑ سارے بانگاں دیندے بانگاں کئیاں رنگاں دیندے اکو گل ای کیندے جاندے ہائے جوائیاں پھیرا بدھا شادی دے دن چھاپہ وجیا ہر کوئی جتیاں چھد کے پجیا کنداں اوہلے لُک لُک چھپن ویکھو کہڑا کہڑا بدھا کنداں نال نے کنداں جڑیاں فیر وی رہندیاں ہر ٹائم لڑیاں بھل گئے سارے اپنی اڑیاں ویکھو رب نے بیڑا بدھا خوشیاں دے دیہاڑے ئے نوے پرانت لاڑے آئے کئی تے سک کے ٹینگر ہو گئے کئیاں نے ماس ودھیڑا بدھا ربا سب وڈھیائیاں تینوں صفتاں نال بَڑائیاں تینوں کدے نہ ٹٹے بندھن اوہ کر رحمت تیری جھیڑا بدھا اکو گل نے گل مکائیے سہرا بہتا نی لٹکائے رانجھےتخت ہزارہ چھڈیا پچھوں لوکاں کہڑا بدھا

یہ مزاحیہ پنجابی کی نظم میرے ماموں نے اپنے بھتیجے اور بھانجی (میری بہن) کی شادی پر لکھی۔۔۔ میری مصروفیت کی وجہ بھی یہ شادی تھی ۔۔۔۔ لاہور سے بارات کراچی آئی تھی۔۔۔ پھر ہم لاہور گئے۔۔۔اللہ اسے اپنے گھر میں خوش رکھے۔۔۔۔